Sjkrimi akademik dallon nga ai artistik kryesisht nga qellimi, lloji I gjuhes se perdorur dhe struktura .Fakti ne vetvete eshte I padebatueshem.Fjalia faktike reflekton ekzistencen aktuale dhe ndodhshmerin e diçkaje.Opinioni perben ate te cilen dikush beson, dhe kjo nuk eshte domsdoshmerisht e vertet thjesht sepse dikush e beson.Perfundimi perben nje vezhgim ose konkluzion te bazuar ne nje fakt te caktuar apo nje grup faktesh.Preferenca perben opinionin shprehes te shijes personale ate qe dikush pelqen ose nuk pelqen.Shkrim I lir eshte nje aktivitet qe e detyron shkrimtarin te hedhe diçka ne leter pa u menduar.
Ese pershkrueseNe ese pershkruese pershkruan nje ngjarje qe nuk e ke par pershembull pershkruan nje individ apo ndonje gje tjeter. Eseja pershkruese shkruhet ne veten e pare dhe te tret. Tezat ne esen pershkruese jane: hyrja, zhvillimi, perfundimi.Ne hyrje shkruajm 2-3 paragraf me te cilen ka te beje tema. Pastaj tek zhvillimi shkruajm 5-8 paragraf apo me shum duke qene baza e tyre tek paragrafet hyres dhe ne perfundim shkruajm 1-2 paragraf me te cilet e permbledhim domethenjen e eses.
Ese Pershkruese Per Nje Person
Download: https://tinourl.com/2vIWlv
Eseja eshte nje lloj shkrimi I shkurter qe ka ne baze faktin dhe jo trillimin. Eset dallohen ne formale dhe te mirfillta.Eset mund ti ndajm ne ese: pershkruese, argumentuese, vlersuese, treguese.Paragrafi eshte pjesa perqendruese e nje teksti te shkurter .Paragrafet jane kater llojesh: tregues, pershkrues, shpjegues, bindes.Paragrafi pershkrues pershkruan nje objekt, person, vend ose ngjarje.Paragrafi shpjegues shpjegon nje send, ngjarje etj ose jep informacion. Ne te perfshihen faktet qe I nevojiten lexuesit per ta kuptuar subjektin.Paragrafi bindes sherben per te shprehur nje opinion nje lidhje me nje send, ngjarje etj..
Sjkrimi akademik dallon nga ai artistik kryesisht nga qellimi, lloji I gjuhes se perdorur dhe struktura .Fakti ne vetvete eshte I padebatueshem.Fjalia faktike reflekton ekzistencen aktuale dhe ndodhshmerin e diçkaje.Opinioni perben ate te cilen dikush beson, dhe kjo nuk eshte domsdoshmerisht e vertet thjesht sepse dikush e beson.Perfundimi perben nje vezhgim ose konkluzion te bazuar ne nje fakt te caktuar apo nje grup faktesh.Preferenca perben opinionin shprehes te shijes personale ate qe dikush pelqen ose nuk pelqen.Shkrim I lir eshte nje aktivitet qe e detyron shkrimtarin te hedhe diçka ne leter pa u menduar.
Ese pershkrueseNe ese pershkruese pershkruan nje ngjarje qe nuk e ke par pershembull pershkruan nje individ apo ndonje gje tjeter. Eseja pershkruese shkruhet ne veten e pare dhe te tret. Tezat ne esen pershkruese jane: hyrja, zhvillimi, perfundimi.Ne hyrje shkruajm 2-3 paragraf me te cilen ka te beje tema. Pastaj tek zhvillimi shkruajm 5-8 paragraf apo me shum duke qene baza e tyre tek paragrafet hyres dhe ne perfundim shkruajm 1-2 paragraf me te cilet e permbledhim domethenjen e eses.
Jeta është një proces i vazhdueshëm që duhet të mbarojë një ditë. Jeta ka të bëjë me adhurimin e vetvetes, krijimin e vetvetes. Një citat për ju që jeta mund të kuptohet vetëm prapa, por duhet jetuar përpara. Vetë jeta është një mundësi e artë për të jetuar një jetë kuptimplote dhe për të mbështetur të tjerët ta bëjnë këtë. Nuk ka rëndësi sa vjet jeton, por se sa mirë jetoni një jetë cilësore. Frika nga vdekja gjithmon kercenon jeten tonë. Çdo person duhet të përballet me vdekjen herët a vonë, por kjo nuk do të thotë që duhet të na dekurajojë që të jetojmë jetën në maksimum ose të arrijmë qëllimet tona. Një person është i mençur vetëm kur ai/ajo është i gatshëm të takojë fatin kur të vijë, por deri në atë kohë gëzon çdo pjesë të tij. Është një ndjenjë gatishmërie. Është një udhëtim në jetën e të gjithëve ku duhet të kalojmë urën e vdekjes për të qenë në gjendje të zgjohemi në një jetë të përjetshme. Jeta njerëzore është vërtet një dhuratë shumë e çmuar. Çdo moment i jetës njerëzore na sjell një mundësi, për të vepruar për të zhvilluar dhe shprehur virtytet tona. Çdo moment hap rrugën drejt nesh për të marrë bekime. Kjo është e vërteta që jeta na jep situata pozitive dhe negative. Ajo që është me të vërtetë e rëndësishme është se si reagojmë.
Unë jam shumë e lumtur që kur isha e vogël dy mbretëresha më mësuan mua njëra është nëna e tjetra është mësuesja. Po ashtu tani me të gjithë arsimtarët që na mësojnë e ne po rritemi me mësimet e tyre. Jam krenare që kam shkollën vendin tim të diturisë, ku mësova se paraja nuk është çdo gjë, sepse paraja nuk mund ta blejë diturinë, nuk mund ta blejë respektin që një person ka për të tjerët, nuk mund ta blejë moralin e një personi, buzëqeshjen, etj.
Çdo njeri e do dhe e vlerëson shtëpinë dhe familjen e tij. Në fund të fundit, shtëpia konsiderohet kështjella e saj, ku mund të fshihesh nga çdo fatkeqësi e jetës, dhe njerëzit që jetojnë në të, të cilët gjithmonë do ta kuptojnë dhe mbështesin në kohë të vështira - kjo është familja. Dhe roli i tij për secilin prej nesh është i madh. Në fund të fundit, të gjitha ndjesitë dhe idetë e para të një personi lidhen me familjen, kur ai sapo ka filluar të kuptojë botën përreth tij. Dhe më pas, është në familje që formohen koncepte të tilla njerëzore si dashuria dhe kujdesi. Nuk është çudi që familja quhet qelizë e shoqërisë, një atdhe i vogël. Në të formohet personaliteti njerëzor, bëhet edukimi i individit. Prandaj, zakonisht varet se çfarë lloj familjeje kishte një person dhe çfarë u bë. Për mua, familja ime është gjëja më e rëndësishme në jetën time.
Familja për të gjithë janë ata njerëz shumë të dashur dhe të dashur që kanë qenë me të që në fëmijëri. Dhe roli kryesor në krijimin e një vatër familjare i takon, natyrisht, nënës. Një grua mund të jetë një specialiste brilante në çdo fushë, por roli i saj më i rëndësishëm në shoqëri, diçka që asnjë mashkull nuk mund ta përballojë, është krijimi i familjes. Që nga kohërat e lashta, një grua ka qenë rojtare e vatrës. Të gjitha punët e shtëpisë iu caktuan asaj. Për më tepër, ajo duhej të krijonte një atmosferë të tillë shtëpiake, në mënyrë që pjesa tjetër e familjes të ndjente ngrohtësinë dhe rehatinë e shtëpisë, të ndjehej si një familje - një tërësi e vetme. Kjo është një punë shumë e vështirë dhe e përgjegjshme, por një grua e ka përballuar gjithmonë. Kohët janë shumë të ndryshme tani. Një grua është e zënë në punë dhe mbetet gjithnjë e më pak kohë për në shtëpi. Megjithatë, edhe tani, si shumë vite më parë, ajo kujdeset për shtëpinë, krijon, mbështet dhe forcon familjen. Mami është personi më i afërt për mua. Besoj se kryefamiljari ynë është në fund të fundit nëna ime.
Traditat familjare janë shumë të rëndësishme në mënyrë që çdo person në familje të ndihet si anëtar i saj, të ketë diçka të përbashkët me të afërmit e tjerë. Dhe, sigurisht, çdo familje ka datat e veta që mbahen mend nga të gjithë, festat e tyre familjare. Familja jonë mezi pret ardhjen e tyre, sepse na sjellin gëzim të gjithëve. Por jo vetëm këto tradita familjare janë të mira. Duke kaluar mbrëmjen me prindërit, edhe fëmijët ndihen si anëtarë të plotë të familjes dhe kjo na bashkon shumë.
Është e rëndësishme që në çdo familje të ketë besim dhe mirëkuptim të ndërsjellë, dashuri dhe kujdes për njëri-tjetrin. Familja është e mirë sepse këtu një person mbetet gjithmonë vetvetja dhe në asnjë rrethanë nuk do të pushojë së dashuruari atë, ata gjithmonë do ta kuptojnë dhe mbështesin atë. Familja është mbështetja më e rëndësishme për çdo person, e cila duhet të mbetet gjithmonë me të.
Gjyshja jonë është një person i respektuar. Ajo është veterane e luftës dhe e punës. Ajo ka shumë çmime për punën vetëmohuese gjatë Luftës së Madhe Patriotike. Është interesante të dëgjosh gjyshen kur flet për vitet e luftës. Gjyshja jonë është shumë e sjellshme dhe nuk zemërohet kurrë.
Familja ime nuk është e madhe. Unë kam një mama, baba dhe vëlla më të madh. Unë e dua shumë nënën time. Kudo që të jem, çfarëdo që të më ndodhë, mbështetem gjithmonë në mbështetjen dhe ndihmën e saj. Ajo gjithmonë i kushton shumë vëmendje mua dhe vëllait tim, gjithmonë dëgjon dhe këshillon. Ju mund të flisni për gjithçka me të, dhe kjo është shumë e rëndësishme. Është mirë kur ekziston një person i tillë nga i cili nuk keni nevojë të fshehni asgjë. Mami punon në një fabrikë si inxhiniere. Është specialiste e mirë dhe kompetente, vlerësohet në punë.
Mami është personi më i afërt për mua dhe shoqja ime më e mirë. Emri i saj është Lyudmila Alexandrovna. Nëna ime është shumë e bukur, e zgjuar, e sjellshme dhe e drejtë. Nëse e meritoj, ajo patjetër do të më lavdërojë, do të më vijë keq për mua, do të marrë një sy gjumë. Në momente të tilla dua edhe më shumë të bëj diçka të mirë për ta kënaqur sërish. Por edhe nëna ime mund të jetë e rreptë nëse bëj diçka të gabuar. Por ajo nuk zemërohet për një kohë të gjatë dhe patjetër do të më ndihmojë, më tregoni se si ta bëj siç duhet, kështu që unë gjithmonë i drejtohem asaj për këshilla, për ndihmë. Mami do të lërë mënjanë të gjitha punët e saj dhe së bashku përballemi me çdo vështirësi. Me nënën time, mund të flas për çdo temë, të diskutoj një film, të lexoj një libër ose thjesht të pyes për atë që më intereson. 2ff7e9595c
Comments